Jajko jest od wieków symbolem życia nie tylko dlatego, że jest zalążkiem nowego życia, ale także dlatego, że jest źródłem wielu cennych substancji odżywczych – swoistą „bombą odżywczą”. Pewnie dlatego jaja jako jeden z pierwszych produktów pochodzenia zwierzęcego zagościły na stałe w diecie człowieka.
Poza swoimi walorami dietetycznymi i pokarmowymi były bardzo łatwe do pozyskania w środowisku naturalnym. Około 4 000 lat p.n.e. w Indiach zapoczątkowano udomowienie dziko żyjącego przodka obecnej kury – kura bankiwę i od tego czasu jedzenie jaj było już planowane. Dzisiaj najczęściej na stołach pojawiają się jaja kurze, przepiórcze i strusie, ale jedzone są też perlicze, indycze, gęsie i kacze. W zasadzie każde ptasie jajo nadaje się do spożycia przez człowieka.
Jaja - ze względu na swoje wartości odżywcze - powinny być stałym składnikiem codziennych posiłków. Są produktem szczególnie pożądanym zwłaszcza w sytuacjach, gdy zalecane jest zwiększenie spożycia białka lub ograniczanie spożycia mięsa i przetworów w codziennej diecie. Jaj nie powinno więc zabraknąć w diecie wegetarian, dzieci, kobiet w ciąży, sportowców i rekonwalescentów.
Nadwaga to stan, w którym dostarczamy organizmowi z pożywieniem zdecydowanie więcej energii, niż potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania, w tym do podstawowej przemiany materii, wytwarzania ciepła i aktywności fizycznej. Nadwagę powinno się traktować jak wstęp do otyłości, stan ostrzegawczy czy alarm, to najwyższy czas zacząć walczyć z nadmiarem kilogramów.
Najczęściej stosowanym w tym celu „narzędziem” jest wskaźnik BMI, zwany także wskaźnikiem Queteleta (od nazwiska belgijskiego matematyka, astronoma i statystyka Adolfa Queteleta, który zaproponował jego użycie w 1832 r.).
BMI (czyli body mass index) to iloraz masy ciała wyrażonej w kilogramach i wzrostu wyrażonego w metrach podniesionych do kwadratu:
BMI = kg/m2
Aby obliczyć wartość tego wskaźnika, wystarczy wagę (w kilogramach) dwa razy podzielić przez swój wzrost (w metrach). Przykładowo: jeśli ważysz 60 kg i mierzysz 1,64 m, to twoje BMI wynosi ok. 22,3 kg/m² (60 : 1,64 = 36,6 : 1,64 = 22,3).
Otyłość to choroba przewlekła, która stanowi zagrożenie dla zdrowia, a czasem i życia. Powstaje z wielu różnych przyczyn i sama, bez leczenia, nie ustępuje. Jednego, "cudownego leku" na otyłość nie ma. Leczenie otyłości jest trudne, długie i wymaga zastosowania różnych metod dopasowanych indywidualnie do każdego chorego.
Codziennie mamy kontakt z bakteriami i wirusami. Nie skrzywdzą nas jeśli zadbamy o odporność. Polak przeciętnie przeziębia się 3-4 razy w roku. Jedni chorują często za to inni prawie wcale.
Oto kilka przykładów na sekret dobrej odporności.
Sekrety dobrej odporności:
- Wysypiajmy się
Naukowcy już dawno udowodnili, że osoby które śpią mniej niż 7 godzin na dobę albo często budzą się w nocy, 4 razy częściej łapią przeziębienia. - Jedzmy ciepłe śniadania
Śniadanie to najważniejszy posiłek dnia. Najlepsze śniadania to te które są na bazie płatków owsianych, owoców bakalii. Cenne są również ryby i jajka. Ado tego ciepła herbata z miodem albo sokiem malinowym. Nigdy nie wychodźmy z domu bez śniadania a będziemy chorowali znaczenie rzadziej. - Hartujmy organizm
Wystarczy codzienny spacer, na który wybierzemy się niezależnie od pogody. Dobrym pomysłem jest także jazda na rowerze. Nie rezygnujemy z aktywności na niepogodę. Wyjdźmy na dwór wystawmy się na chłód i wiatr - organizm nauczy się radzić sobie z niesprzyjającą aurą. - Pokochajmy kiszonki
Kiszone (nie kwaszone) warzywa są naturalnymi probiotykami, które doskonale wpływają na mikroflorę jelit (gdzie tworzy nie nasza odporność). Bakterie zawarte w kiszonkach chronią komórki układu odpornościowego regenerują je i wzmacniają. Dlatego jesienią i zima jak najczęściej sięgajmy po kiszone ogórki, kapustę czy bardzo smaczne kiszone buraczki.
Dawno, dawno temu król Jan III Sobieski przywiózł sadzonki ziemniaka dla najdroższej sercu Marysieńki jako roślinę ozdobną do jej ogrodu. Kazał posadzić ją w przypałacowym ogrodzie i niecierpliwie czekał, co z tego wyrośnie. Pewnego jesiennego dnia, gdy kwiaty przekwitły rozgniewany król kazał roślinę wyrwać z korzeniami i spalić. Dworzanin natychmiast zaczął wykonywać wydany rozkaz. Gdy ognisko się dopalało, rozgarnął popiół i wtem poczuł smakowity zapach. Spostrzegł, że to bulwy ziemniaka tak ładnie pachną. Spróbował jedną i okazało się, że jest bardzo smaczna. Od tamtej pory pewien ogrodnik zaczął je uprawiać w ogrodzie na Nowolipkach w Warszawie. Dostarczał je na dwór królewski i na dwory magnaterii polskiej już w czasach panowania Augusta II. Powoli przyzwyczajano się do ich konsumpcji. Na większą skalę zaczęto jednak uprawiać je w Polsce dopiero za panowania króla Augusta III Sasa.
Zielone, czerwone, okrągłe, pachnące, a jako przekąska niezwykle sycące.
Uczniowie klasy trzeciej o profilu technik żywienia i usług gastronomicznych na zajęciach z pracowni gastronomicznej świętowali dzień jabłka.
Zajęcia rozpoczęli od pogadanki na temat witaminek, które dostarczają nam te rodzime owoce.
Pod opieką nauczycieli przedmiotów zawodowych Pani Marzeny Wnęt i Pani Martyny Domagała-Karpeta uczniowie przygotowali dania zasadnicze, desery z jabłek oraz dania z dodatkiem tych owoców.
Życzmy smacznego.
Wszyscy jabłka chętnie jemy i dzień jabłka świętujemy.
- Jedz 5 posiłków dziennie
Dzięki temu podkręcisz swój metabolizm i łatwiej będzie Ci schudnąć. - Śniadanie to podstawa
Nigdy nie wychodź z domu z pustym żołądkiem. Śniadanie dodaje nam energii na cały dzień, dlatego powinno składać się z pełnowartościowych składników. - Na przekąskę – warzywa
Możesz je chrupać do woli, bez obaw o swoją sylwetkę. Ponadto warzywa zawierają wiele cennych witamin, których Twój organizm potrzebuje, żeby prawidłowo funkcjonować. Warto je jeść dla piękniejszej skóry, włosów i paznokci. - Uwaga na cukier i kalorie
Dietetyczne produkty typu light, bardzo często mają wiele niezdrowych zamienników cukru. Pamiętaj czytaj etykiety produktów. - Jedz wolno
Dokładnie przeżuwaj każdy kęs, aby łatwiej trawić posiłki. Długie jedzenie ma jeszcze jedną zaletę – informacja o tym, że jesteśmy najedzeni, trafia do naszego mózgu dopiero po 20 minutach, dlatego im wolniej to robisz, tym mniej zjesz i szybciej poczujesz się najedzona/y. - Pij wodę 2 litry to minimum
Pomaga chudnąć, a także nawilża skórę od środka, dzięki czemu jest ona bardziej napięta. - Aktywność fizyczna
Postaraj się ćwiczyć co najmniej 3 razy w tygodniu przez minimum 40 minut. Nie ważne co wybierzesz, po prostu się ruszaj! Wysiłek uwalnia endorfiny, a Ty będziesz szczęśliwsza/y. - Mniejsze porcje
Często czujesz się ociężała/y i przejedzona/y? Zmniejsz porcje! Zacznij stopniowo, aby Twój organizm nie przeżył szoku. Skorzystaj też triku i jedz na mniejszym talerzu! Do Twojego mózgu trafi informacja, że masz pełen talerz, czyli powinnaś/powinieneś być najedzona/y taką porcją. - Produkty lepszej jakości
Staraj się jeść jak najwięcej świeżych i nieprzetworzonych produktów. Namów rodzinę do zmiany nawyków, a wyjdzie Wam to wszystkim na zdrowie. Zrezygnuj z jedzenia na mieście i zacznij gotować w domu. To może być świetny sposób na spędzenie czasu z bliskimi – połączycie przyjemne z pożytecznym. - Bądź wytrwała/y
Szukaj motywacji i po prostu się nie poddawaj.
Dziesiątki lat temu regularne spożywanie go chroniło przed dżumą i cholerą. Działa bakteriobójczo, więc zaleca się go stosować przy przeziębieniu. Obniża nadciśnienie, zapobiega miażdżycy, usprawnia pracę jelit oraz spowalnia procesy starzenia się. Mowa o czosnku, tak często niedocenianym ze względu na specyficzny nieprzyjemny zapach. A właśnie powąchanie – tylko ostrożne – zmiażdżonego ząbka czosnku – od razu pomaga oddychać przy zakatarzonym nosie. Jest zalecany na bóle reumatyczne oraz stawów. Ponadto można stosować okłady z sokiem z czosnku na trudno gojące się rany.
Czekolada to przysmak szanowany na całym świecie, przez najmłodszych i tych nieco starszych. Uwielbiana, doceniania za swoje walory smakowe i właściwości czekolada obchodzi także swoje święto.
12 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Czekolady. Jej jedzenie raz na jakiś czas jest wskazane nawet osobom na diecie - ma dużo magnezu, a do tego działa pobudzająco.
Czekolada ma długą historię. Na początku nie była jednak słodką przekąską i dodatkiem do dań i deserów, ale gorzko-pikantnym napojem, pitym przez Majów i Azteków. Oni jako pierwsi opracowali sposób obróbki kakaowca. Rozcierali owoce tego drzewa, fermentowali, mielili i następnie prażyli. Później dodawali wodę, chilli, pieprz, kukurydzę, miód i suszone płatki kwiatów. Dzisiejsza postać czekolady pojawiła się w Europie w XVI wieku, a jej popularność na dworach wzrosła dopiero sto lat później. Wtedy też produkowano czekoladę na skalę przemysłową, wykorzystując cukier i formując słodki kruszec w fantazyjne kształty. To zasługa nadwornego mistrza kuchni Ludwika XIII o nazwisku Pralin. Na jego cześć słodkie, rozpływające się w ustach czekoladowe cukierki nazwano pralinami.
Każdy zając szpinak jada to na skoki dobra rada
Hopsa sa ram pam pam od szpinaku siłę mam
W jakim celu został ustanowiony?
Głównym zamierzeniem jest oczywiście wzbudzanie zainteresowania szpinakiem wśród społeczeństwa ze względu na jego wspaniałe właściwości. Jego liście są niezwykle zdrowe za sprawą znajdujących się w nich witamin np. C oraz przeciwutleniaczy i luteiny. Zawiera one także takie witaminy jak A, E, B6, żelazo, potas oraz kwas foliowy. Szpinak warzywny jest również bogatym źródłem białka, karotenoidów oraz błonnika. Szpinak często kojarzy się z dzieciństwem. Wiele osób było zmuszanych do spożywania go, dlatego nierzadko wzbudza w nas obrzydzenie. Dobrze doprawiony szpinak potrafi jednak być rarytasem.
Dlaczego powinniśmy jeść szpinak?
Głównym powodem jest fakt, iż chroni on nasz organizm przed miażdżycą oraz posiada właściwości antynowotworowe. Ma on ogromny wpływ na nasz układ nerwowy. Dzięki dużej zawartości magnezu jesteśmy mniej zestresowani. Jest szczególnie polecany osobom z nadciśnieniem, ponieważ zawarty w nim potas obniża je. Zawiera także duże ilości żelaza, które ma wpływ na produkcję czerwonych krwinek. Szpinak jest źródłem kwasu foliowego, dlatego polecany jest kobietom w ciąży. Zawarte w nim witaminy z grupy B obniżają cholesterol, natomiast witamina E opóźnia starzenie organizmu. Wskazany jest również dla osób będących na diecie, ponieważ zawiera błonnik przyśpieszający przemianę materii oraz jest mało kaloryczny. Należy pamiętać również o tym, iż szpinak zawiera w sobie kwas szczawiowy. Nie powinien być spożywany przez osoby chorujące na dnę moczanową, choroby nerek, kamicę, refluks. Zapalenie stawów, reumatyzm. Nie zaleca się spożywać go również przez osoby, które mają problemy z tarczycą, gdyż zawarte w nim goitrogeny mają wpływ na przyswajanie jodu. Szpinak jest bogatym źródłem witamin, dlatego osoby, które nie cierpią na żadną z wyżej wymienionych chorób powinny go od czasu do czasu spożywać.
Nasiona roślin strączkowych były obowiązkowym elementem tradycyjnej polskiej kuchni naszych przodków. W Polsce najpopularniejszymi roślinami strączkowymi są fasola, groch, bób, soczewica, ciecierzyca, soja. Poza możliwością urozmaicenia diety i zamianą dla produktów mięsnych, spożywanie nasion roślin strączkowych niesie także wiele korzyści dla zdrowia.
Nasiona roślin strączkowych dostarczają duże ilości błonnika pokarmowego, który pełni szereg ważnych funkcji w organizmie: reguluje perystaltykę jelit, zwiększa objętość stolca i ułatwia wypróżnianie, zwiększa wydzielanie z kałem kwasów żółciowych oraz cholesterolu, przez co ma zdolność do obniżania jego poziomu. Błonnik pokarmowy pomaga w walce z nadmierną masą ciała poprzez zdolność do wiązania wody, w wyniku czego daje uczucie sytości na dłużej. Ma wpływ na poprawę metabolizmu u chorych na cukrzycę przez opóźnienie wchłaniania glukozy.
Strączki są źródłem witamin z grupy B niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego oraz składników mineralnych, takich jak żelazo, wapń, fosfor, magnez, jod i potas. Nasiona roślin strączkowych charakteryzują się niskim indeksem glikemicznym, są zatem polecane pacjentom z cukrzycą oraz insulinoopornością. Ponadto, mają one wysoki Indeks Sytości, dzięki czemu po ich spożyciu uczucie najedzenia utrzymuje się dłużej.
Strączki, w tym soja, są bogate w lecytynę, która wpływa korzystnie na pracę mózgu, poprawia koncentrację oraz pamięć. Istnieją badania naukowe potwierdzające zmniejszone ryzyko zachorowania na choroby serca, miażdżycę, a także niektóre nowotwory wśród osób regularnie spożywających nasiona roślin strączkowych.
Rośliny strączkowe są bardzo dobrym źródłem białka – zawierają bowiem najwięcej białka spośród wszystkich roślin uprawnych. Odpowiednie połączenie roślin strączkowych z innymi produktami spożywczymi w jadłospisie pozwala na uzyskanie białka pełnowartościowego. Mitem jest, że osoby będące na diecie wegetariańskiej czy wegańskiej są pozbawione możliwości spożywania wysokiej jakości białka.
Połączenie w jednym posiłku roślin strączkowych z produktami zbożowymi, uzupełniamy skład aminokwasowego białka. Spaghetti z gotowaną soczewicą, pieczywo z pastą z ciecierzycy czy gulasz z fasoli i warzyw podany z chlebem stanowią źródła białka tak samo pełnowartościowego pod względem kompletu aminokwasów, jak białko zwierzęce. W piramidzie zdrowego żywienia rośliny strączkowe są umieszczone na tym samym piętrze co mięso, ryby i jaja. Czyli, powinny stanowić zamiennik dla mięsa i regularnie pojawiać się w jadłospisie. Mają szerokie zastosowanie kulinarne i na pewno trafią w gusta smakowe większości konsumentów, pozwalając jednocześnie na poprawę jakości diety i niosąc korzyści dla zdrowia.
Strona 4 z 7