Grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem glukozy we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić: cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne, rzadziej występujące typy.
Najczęstszą postacią cukrzycy jest cukrzyca typu 2, w której pierwotnie dochodzi do zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę (insulinooporność). Stan ten wymaga produkcji nadmiernej ilości insuliny, co w dalszym przebiegu choroby przekracza zdolności wydzielnicze trzustki. W cukrzycy typu 2, dochodzi do uszkodzenia komórek β w wyspach trzustki i upośledzenia, a później zaprzestania wydzielania insuliny.
W cukrzycy typu 1 proces autoimmunologiczny niszczy komórki wysp trzustkowych produkujące insulinę, co wywołuje pierwotny, brak insuliny we krwi, przy zachowaniu normalnej wrażliwości tkanek na ten hormon. Cukrzyca ciężarnych jest wynikiem zmian hormonalnych związanych z ciążą.
Typy 1 i 2 są wielogenowe, tzn. są rezultatem mutacji w wielu genach, w odróżnieniu od monogenowych, np. typu MODY. Zasadą współczesnej terapii cukrzycy jest leczenie wszystkich zaburzeń towarzyszących chorobie, a nie tylko kontrola gospodarki węglowodanowej. Dążenie do normalizacji masy ciała, zwiększenie aktywności fizycznej, właściwa dieta, leczenie częstych w cukrzycy zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu krążenia oraz utrzymywanie glikemii w przedziale wartości możliwie najbardziej zbliżonym do niecukrzycowych (normoglikemii) zmniejsza ryzyko rozwoju powikłań choroby. (Wikipedia)

TO MOGĄ BYĆ OBJAWY CUKRZYCY

• duże pragnienie
• częste i obfite oddawanie moczu
• chudnięcie pomimo niemal wilczego apetytu
• osłabienie
• senność

Niezbędnik diabetyka

• glukometr z nakłuwaczem i paskami
• pen z insuliną
• glukagon
• glukoza
• odpowiednia ilość pożywienia

Glukometr służy do mierzenia stężenia poziomu glukozy we krwi. Kropelkę krwi z palca nakłada się na jednorazowy pasek i po chwili wynik jest gotowy.
Prawidłowe wyrównanie cukrzycy
na czczo (rano) < 95 mg/dl
przed posiłkiem < 100 mg/dl 1h
po posiłku < 140 mg/dl 2h
po posiłku < 120 mg/dl
przed snem 100-140mg/dl
glikemia nocna > 60 mg/dl