- Jedz 5 posiłków dziennie
Dzięki temu podkręcisz swój metabolizm i łatwiej będzie Ci schudnąć. - Śniadanie to podstawa
Nigdy nie wychodź z domu z pustym żołądkiem. Śniadanie dodaje nam energii na cały dzień, dlatego powinno składać się z pełnowartościowych składników. - Na przekąskę – warzywa
Możesz je chrupać do woli, bez obaw o swoją sylwetkę. Ponadto warzywa zawierają wiele cennych witamin, których Twój organizm potrzebuje, żeby prawidłowo funkcjonować. Warto je jeść dla piękniejszej skóry, włosów i paznokci. - Uwaga na cukier i kalorie
Dietetyczne produkty typu light, bardzo często mają wiele niezdrowych zamienników cukru. Pamiętaj czytaj etykiety produktów. - Jedz wolno
Dokładnie przeżuwaj każdy kęs, aby łatwiej trawić posiłki. Długie jedzenie ma jeszcze jedną zaletę – informacja o tym, że jesteśmy najedzeni, trafia do naszego mózgu dopiero po 20 minutach, dlatego im wolniej to robisz, tym mniej zjesz i szybciej poczujesz się najedzona/y. - Pij wodę 2 litry to minimum
Pomaga chudnąć, a także nawilża skórę od środka, dzięki czemu jest ona bardziej napięta. - Aktywność fizyczna
Postaraj się ćwiczyć co najmniej 3 razy w tygodniu przez minimum 40 minut. Nie ważne co wybierzesz, po prostu się ruszaj! Wysiłek uwalnia endorfiny, a Ty będziesz szczęśliwsza/y. - Mniejsze porcje
Często czujesz się ociężała/y i przejedzona/y? Zmniejsz porcje! Zacznij stopniowo, aby Twój organizm nie przeżył szoku. Skorzystaj też triku i jedz na mniejszym talerzu! Do Twojego mózgu trafi informacja, że masz pełen talerz, czyli powinnaś/powinieneś być najedzona/y taką porcją. - Produkty lepszej jakości
Staraj się jeść jak najwięcej świeżych i nieprzetworzonych produktów. Namów rodzinę do zmiany nawyków, a wyjdzie Wam to wszystkim na zdrowie. Zrezygnuj z jedzenia na mieście i zacznij gotować w domu. To może być świetny sposób na spędzenie czasu z bliskimi – połączycie przyjemne z pożytecznym. - Bądź wytrwała/y
Szukaj motywacji i po prostu się nie poddawaj.
Dziesiątki lat temu regularne spożywanie go chroniło przed dżumą i cholerą. Działa bakteriobójczo, więc zaleca się go stosować przy przeziębieniu. Obniża nadciśnienie, zapobiega miażdżycy, usprawnia pracę jelit oraz spowalnia procesy starzenia się. Mowa o czosnku, tak często niedocenianym ze względu na specyficzny nieprzyjemny zapach. A właśnie powąchanie – tylko ostrożne – zmiażdżonego ząbka czosnku – od razu pomaga oddychać przy zakatarzonym nosie. Jest zalecany na bóle reumatyczne oraz stawów. Ponadto można stosować okłady z sokiem z czosnku na trudno gojące się rany.
Czekolada to przysmak szanowany na całym świecie, przez najmłodszych i tych nieco starszych. Uwielbiana, doceniania za swoje walory smakowe i właściwości czekolada obchodzi także swoje święto.
12 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Czekolady. Jej jedzenie raz na jakiś czas jest wskazane nawet osobom na diecie - ma dużo magnezu, a do tego działa pobudzająco.
Czekolada ma długą historię. Na początku nie była jednak słodką przekąską i dodatkiem do dań i deserów, ale gorzko-pikantnym napojem, pitym przez Majów i Azteków. Oni jako pierwsi opracowali sposób obróbki kakaowca. Rozcierali owoce tego drzewa, fermentowali, mielili i następnie prażyli. Później dodawali wodę, chilli, pieprz, kukurydzę, miód i suszone płatki kwiatów. Dzisiejsza postać czekolady pojawiła się w Europie w XVI wieku, a jej popularność na dworach wzrosła dopiero sto lat później. Wtedy też produkowano czekoladę na skalę przemysłową, wykorzystując cukier i formując słodki kruszec w fantazyjne kształty. To zasługa nadwornego mistrza kuchni Ludwika XIII o nazwisku Pralin. Na jego cześć słodkie, rozpływające się w ustach czekoladowe cukierki nazwano pralinami.
Każdy zając szpinak jada to na skoki dobra rada
Hopsa sa ram pam pam od szpinaku siłę mam
W jakim celu został ustanowiony?
Głównym zamierzeniem jest oczywiście wzbudzanie zainteresowania szpinakiem wśród społeczeństwa ze względu na jego wspaniałe właściwości. Jego liście są niezwykle zdrowe za sprawą znajdujących się w nich witamin np. C oraz przeciwutleniaczy i luteiny. Zawiera one także takie witaminy jak A, E, B6, żelazo, potas oraz kwas foliowy. Szpinak warzywny jest również bogatym źródłem białka, karotenoidów oraz błonnika. Szpinak często kojarzy się z dzieciństwem. Wiele osób było zmuszanych do spożywania go, dlatego nierzadko wzbudza w nas obrzydzenie. Dobrze doprawiony szpinak potrafi jednak być rarytasem.
Dlaczego powinniśmy jeść szpinak?
Głównym powodem jest fakt, iż chroni on nasz organizm przed miażdżycą oraz posiada właściwości antynowotworowe. Ma on ogromny wpływ na nasz układ nerwowy. Dzięki dużej zawartości magnezu jesteśmy mniej zestresowani. Jest szczególnie polecany osobom z nadciśnieniem, ponieważ zawarty w nim potas obniża je. Zawiera także duże ilości żelaza, które ma wpływ na produkcję czerwonych krwinek. Szpinak jest źródłem kwasu foliowego, dlatego polecany jest kobietom w ciąży. Zawarte w nim witaminy z grupy B obniżają cholesterol, natomiast witamina E opóźnia starzenie organizmu. Wskazany jest również dla osób będących na diecie, ponieważ zawiera błonnik przyśpieszający przemianę materii oraz jest mało kaloryczny. Należy pamiętać również o tym, iż szpinak zawiera w sobie kwas szczawiowy. Nie powinien być spożywany przez osoby chorujące na dnę moczanową, choroby nerek, kamicę, refluks. Zapalenie stawów, reumatyzm. Nie zaleca się spożywać go również przez osoby, które mają problemy z tarczycą, gdyż zawarte w nim goitrogeny mają wpływ na przyswajanie jodu. Szpinak jest bogatym źródłem witamin, dlatego osoby, które nie cierpią na żadną z wyżej wymienionych chorób powinny go od czasu do czasu spożywać.
Nasiona roślin strączkowych były obowiązkowym elementem tradycyjnej polskiej kuchni naszych przodków. W Polsce najpopularniejszymi roślinami strączkowymi są fasola, groch, bób, soczewica, ciecierzyca, soja. Poza możliwością urozmaicenia diety i zamianą dla produktów mięsnych, spożywanie nasion roślin strączkowych niesie także wiele korzyści dla zdrowia.
Nasiona roślin strączkowych dostarczają duże ilości błonnika pokarmowego, który pełni szereg ważnych funkcji w organizmie: reguluje perystaltykę jelit, zwiększa objętość stolca i ułatwia wypróżnianie, zwiększa wydzielanie z kałem kwasów żółciowych oraz cholesterolu, przez co ma zdolność do obniżania jego poziomu. Błonnik pokarmowy pomaga w walce z nadmierną masą ciała poprzez zdolność do wiązania wody, w wyniku czego daje uczucie sytości na dłużej. Ma wpływ na poprawę metabolizmu u chorych na cukrzycę przez opóźnienie wchłaniania glukozy.
Strączki są źródłem witamin z grupy B niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego oraz składników mineralnych, takich jak żelazo, wapń, fosfor, magnez, jod i potas. Nasiona roślin strączkowych charakteryzują się niskim indeksem glikemicznym, są zatem polecane pacjentom z cukrzycą oraz insulinoopornością. Ponadto, mają one wysoki Indeks Sytości, dzięki czemu po ich spożyciu uczucie najedzenia utrzymuje się dłużej.
Strączki, w tym soja, są bogate w lecytynę, która wpływa korzystnie na pracę mózgu, poprawia koncentrację oraz pamięć. Istnieją badania naukowe potwierdzające zmniejszone ryzyko zachorowania na choroby serca, miażdżycę, a także niektóre nowotwory wśród osób regularnie spożywających nasiona roślin strączkowych.
Rośliny strączkowe są bardzo dobrym źródłem białka – zawierają bowiem najwięcej białka spośród wszystkich roślin uprawnych. Odpowiednie połączenie roślin strączkowych z innymi produktami spożywczymi w jadłospisie pozwala na uzyskanie białka pełnowartościowego. Mitem jest, że osoby będące na diecie wegetariańskiej czy wegańskiej są pozbawione możliwości spożywania wysokiej jakości białka.
Połączenie w jednym posiłku roślin strączkowych z produktami zbożowymi, uzupełniamy skład aminokwasowego białka. Spaghetti z gotowaną soczewicą, pieczywo z pastą z ciecierzycy czy gulasz z fasoli i warzyw podany z chlebem stanowią źródła białka tak samo pełnowartościowego pod względem kompletu aminokwasów, jak białko zwierzęce. W piramidzie zdrowego żywienia rośliny strączkowe są umieszczone na tym samym piętrze co mięso, ryby i jaja. Czyli, powinny stanowić zamiennik dla mięsa i regularnie pojawiać się w jadłospisie. Mają szerokie zastosowanie kulinarne i na pewno trafią w gusta smakowe większości konsumentów, pozwalając jednocześnie na poprawę jakości diety i niosąc korzyści dla zdrowia.
Ciasto marchewkowe jest znane od średniowiecza, a popularność zyskało w XX wieku na całym świecie, zwłaszcza w Anglii i USA. Popularne jest również w Polsce.
Ciasto marchewkowe to słodki placek z tartą marchewką, szczególnie popularny w krajach anglosaskich. Marchewka mięknie podczas pieczenia, nadając ciastu miękką, gęstą i wilgotną konsystencję.
Ciasto marchewkowe można jeść bez dodatków, jednak najczęściej podaje się je z lukrem, kremową polewą z sera białego, posypane kruszonymi orzechami. Ozdabia się je płatkami z cukru przypominającymi marchewkę.
Marchewka była używana jako składnik wypieków już w średniowieczu. Cukier był wówczas to-warem drogim i trudno dostępnym, dlatego używano marchewki, w której zawartość cukru jest wysoka.
Ciasto marchewkowe przeżyło renesans w Wielkiej Brytanii podczas drugiej wojny światowej jako konsekwencja racjonowania żywności. W latach sześćdziesiątych moda na ciasto marchewkowe ogarnęła Stany Zjednoczone. Niskobudżetowy produkt szybko zyskał sympatię Amerykanów i stał się jednym z popularniejszych deserów dostępnych w większości kafejek i restauracji.
W kuchni polskiej również używa się marchewki jako składnika ciast. W jednym z popularnych przepisów na piernik głównym składnikiem jest tarta marchew - jest to tzw. piernik marchwiowy. Na Lubelszczyźnie wypieka się roladę zwaną marchwiakiem.
Grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem glukozy we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić: cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne, rzadziej występujące typy.
Najczęstszą postacią cukrzycy jest cukrzyca typu 2, w której pierwotnie dochodzi do zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę (insulinooporność). Stan ten wymaga produkcji nadmiernej ilości insuliny, co w dalszym przebiegu choroby przekracza zdolności wydzielnicze trzustki. W cukrzycy typu 2, dochodzi do uszkodzenia komórek β w wyspach trzustki i upośledzenia, a później zaprzestania wydzielania insuliny.
W cukrzycy typu 1 proces autoimmunologiczny niszczy komórki wysp trzustkowych produkujące insulinę, co wywołuje pierwotny, brak insuliny we krwi, przy zachowaniu normalnej wrażliwości tkanek na ten hormon. Cukrzyca ciężarnych jest wynikiem zmian hormonalnych związanych z ciążą.
Typy 1 i 2 są wielogenowe, tzn. są rezultatem mutacji w wielu genach, w odróżnieniu od monogenowych, np. typu MODY. Zasadą współczesnej terapii cukrzycy jest leczenie wszystkich zaburzeń towarzyszących chorobie, a nie tylko kontrola gospodarki węglowodanowej. Dążenie do normalizacji masy ciała, zwiększenie aktywności fizycznej, właściwa dieta, leczenie częstych w cukrzycy zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu krążenia oraz utrzymywanie glikemii w przedziale wartości możliwie najbardziej zbliżonym do niecukrzycowych (normoglikemii) zmniejsza ryzyko rozwoju powikłań choroby. (Wikipedia)
WARTOŚCI ODŻYWCZE DYNI
Miąższ dyni jest bogatym źródłem witamin i minerałów, w tym cynku, wapnia, magnezu, potasu, selenu, witaminy C, A, E, niacyny (witamina B3) i kwasu foliowego (witamina B9). Zawiera też duże ilości białka i błonnika oraz niewielkie ilości węglowodanów. Nie zawiera tłuszczów, dzięki czemu jest niskokaloryczny.
Czy wiesz, że istnieje ponad 45 odmian dyni?
Małe, średnie, duże i prawdziwe giganty. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie wszystkie dynie są pomarańczowe, wiele z nich jest zielona, biała czy brązowa. Bardzo popularną dynią jest dynia hokkaido, której w przeciwieństwie do innych odmian nie trzeba nawet obierać ze skóry.
Dynia i jej właściwości
Działa przeciwzapalnie i antynowotworowo. Wzmacnia układ odpornościowy. Dba o piękną skórę.
Warto również pamiętać o pestkach dyni. Pestki dyni to prawdziwy super pokarm i jeden z najlepszych pokarmów dla naszej urody.
Zawierają takie minerały jak cynk, siarkę potas, magnez i wapń. Są niezwykle bogatym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Jeśli chcesz zadbać o piękne zdrowe włosy i skórę to pestki dyni z całą pewnością powinny znaleźć się w twojej codziennej diecie.
Swoje święto obchodzą… warzywa i owoce.
Dlaczego warto je spożywać?
Często zapominamy, że codzienna dieta powinna obfitować w te produkty i należy po nie sięgać jak najczęściej, nie tylko od święta.
Światowy Tydzień Owoców i Warzyw jest doskonałą okazją do tego, aby przypomnieć o roli warzyw i owoców w naszej diecie.
TOP 8 powodów, dla których warto jeść warzywa i owoce.
- Warzywa i owoce wzmacniają odporność Warzywa i owoce to prawdziwe bomby witaminowo–mineralne, zawierające łatwo przyswajalne przez organizm związki. To właśnie witaminy oraz składniki mineralne chronią nas przed infekcjami, wpływając na prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Szczególną rolę we wzmacnianiu odporności pełni witamina C, w którą obfitują zarówno warzywa (brokuł, brukselka, kalafior, cebula, szpinak, ziemniak), jak i owoce (czarna oraz czerwona porzeczka, truskawka, malina, jeżyna).
- Warzywa i owoce mają mnóstwo witamin Są ważnym źródłem wielu składników odżywczych, m.in. potasu, sodu, wapnia, magnezu, błonnika pokarmowego, kwasu foliowego, prowitaminy A i wspomnianej witaminy C.
- Warzywa i owoce dostarczają energii Dodają mięśniom nie tylko energetycznego białka, ale również innych cennych związków: witamin z grupy B (brokuł, zielony groszek), wapnia (fasola, brokuł, jarmuż, czarna porzeczka, jeżyna) czy magnezu (szpinak, groch, fasola, natka pietruszki). Wspierają nasz organizm w pozyskaniu i utrzymaniu energii.
- Warzywa i owoce wspomagają pracę układu trawiennego Są dobrym źródłem błonnika, który wspomaga trawienie i zapobiega zaparciom. Jest on idealnym sprzymierzeńcem w walce ze zbędnymi kilogramami, gdyż na długo daje uczucie sytości. Najwięcej błonnika zawierają warzywa strączkowe, a także porzeczka czarna i czerwona, malina i śliwka.
- Warzywa i owoce mają niską wartość kaloryczną Większość warzyw i owoców ma dużą zawartość wody (80-90 proc.), czemu zawdzięczają swoją niską wartość kaloryczną (26-60 kcal/100g). Praktycznie w ogóle nie zawierają tłuszczów (z wyjątkiem orzechów). W ten sposób pomagają w utrzymaniu prawidłowej masy ciała.
- Warzywa i owoce mają dobroczynny wpływ na nasz nastrój! Wiele z nich zawiera związki dobroczynnie wpływające na dobry nastrój. Należą do nich warzywa liściaste i te bogate w witaminy z grupy B, np. papryka, szpinak, brokuł, groszek zielony, a z owoców - morela, truskawka, malina, jabłka, a także orzechy.
- Warzywa i owoce budują niewidzialną tarczę przed chorobami Spożywane w odpowiedniej ilości, mają działanie ochronne, przeciwdziałają rozwojowi różnych chorób, wspomagają leczenie np. nadwagi i otyłości, spowalniają procesy starzenia się, korzystnie wpływają na nasz wygląd, a także na dobre samopoczucie.
- Warzywa i owoce pomagają w nauce i koncentracji Poprawiają sprawność umysłową, wspomagają koncentrację i pobudzają do pracy szare komórki. Pod tym względem niezwykle korzystne dla zdrowia są szpinak, fasola, brukselka, a także brokuł i pomidor, a z owoców - gruszka, czarna porzeczka czy borówka.
