Sygnały ostrzegawcze mogące wskazywać na zażywanie substancji psychoaktywnych:
pojawienie się i występowanie nowych przedmiotów i produktów mogących służyć do przyjmowania substancji psychoaktywnych
np. fifki, zapalniczki, łyżeczki, bibułki, kawałki okopconej folii aluminiowej, igły i strzykawki, waciki, paczuszki w foliowych opakowaniach, kleje, tabletki, proszek, sproszkowane zioła, bryłki itp.
Zmiany psychiczne oraz dotychczasowych zachowań i zwyczajów:
- stany nietrzeźwości,
- osłabienie lub utrata zainteresowań,
- zaburzenia snu,
- wahania nastroju (drażliwość, płaczliwość itp.),
- zmienna mowa (powolna, zamazana lub przyśpieszona),
- trudności w koncentracji uwagi,
- zachowania i reakcje nieadekwatne do sytuacji,
- chwiejny, powolny chód lub pobudzenie ruchowe,
- zastyganie w nienaturalnych pozycjach,
- gorsze wyniki uczenia się czy pracy,
- wagarowanie, opuszczanie pracy,
- zmiana dotychczasowych znajomych,
- poszukiwanie nowych grup i aktywności, w których obecne są narkotyki np. dyskoteki, zloty,
- rozluźnienie więzi z rodziną,
- zakłócanie porządku publicznego.
Narkotyk, substancja psychoaktywna, środek odurzający, używka – to określenia o podobnym znaczeniu stosowane wymiennie w języku potocznym. W medycynie, psychologii aktualnie obowiązującym nazewnictwem jest substancja psychoaktywna. W medycynie „narkotykami” określa się te substancje psychoaktywne, które działają m.in. przeciwbólowo poprzez określone receptory mózgowe (opioidowe). Z kolei pojęcie narkomanii wywodzi się od słowa "narcos" co oznacza odurzenie, senność, uśpienie.
Substancje psychoaktywne:
- wpływają na centralny układ nerwowy,
- przyjmowane są w celu doznania przyjemności, zmiany świadomości, uzyskania określonego nastoju, przeżycia ekstremalnych doznań,
- wpływają na organizm człowieka powodując w różnym stopniu zmiany psychiczne (np. euforię, zmieniony odbiór rzeczywistości, iluzje, omamy, zaburzenia pamięci) oraz fizyczne (np. wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie tętna, pobudzenie),
- mogą prowadzić do uzależnienia, które często nazywane też jest narkomanią czy toksykomanią,
- mają pochodzenie naturalne lub syntetyczne,
- często, szczególnie w publikacjach popularnych są dzielone na tzw. narkotyki miękkie (jako bezpieczne, mało szkodliwe) oraz twarde (niebezpieczne, groźne). Za "narkotyk miękki" uznawana jest np. marihuana. Określenia te są mylące, nieprawdziwe, dają złudne poczucie bezpieczeństwa np. przy stosowaniu marihuany.
W Polsce obowiązuje podział substancji psychoaktywnych na trzy główne grupy:
- alkohol, opiaty, leki uspokajające i nasenne (działające głównie rozluźniająco, uspokajająco, nasennie),
- kanabinole i inne substancje halucynogenne, lotne rozpuszczalniki (działające głównie euforycznie, powodujące omamy, urojenia),
- kokaina i inne substancje stymulujące, nikotyna (działające pobudzająco, podwyższające nastrój).
Drogi przyjmowania substancji psychoaktywnych
Substancje psychoaktywne mogą być przyjmowane na różne sposoby.
Wybór drogi często jest dokonywany w zależności od:
- celu jaki chce się osiągnąć np. szybkie przeniknięcie substancji do mózgu,
- postaci narkotyku.
Przykłady objawów mogących wskazywać na używanie narkotyków:
Wygląd i ogólny stan zdrowia
- zmiana wyglądu (zaniedbanie w wyglądzie, higienie osobistej, sposobie poruszania się, mówienia itp.),
- charakterystyczny, słodki zapach wydychanego powietrza, włosów, ubrania,
- wahania dobowe nastroju (od radości do przygnębienia),
- zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna senność),
- wychudzenie, zmęczenie, drżenie rąk,
- częste przeziębienia, przewlekły kaszel,
- bóle żołądka, bóle głowy, bóle w klatce piersiowej,
- częste urazy, ślady po pobiciach, napady drgawkowe.
Rozwój fizyczny
- zahamowanie wzrostu,
- widoczny spadek energii,
- osłabienie popędu seksualnego,
- zaburzenia w odżywianiu się.
Stan psychiczny
- utrata zainteresowań,
- trudniejsze zapamiętywanie, trudności w koncentracji, okresy niepamięci,
- przyśpieszony tok myślenia, gonitwa myśli, mowa bełkotliwa, nie wyraźna, napady śmiechu,
- przygnębienie lub podwyższenie nastroju, drażliwość, agresywne wypowiedzi,
- urojenia prześladowcze, iluzje, omamy, mówienie do siebie, napady lęku,
- dziwaczne, niezrozumiałe dla innych zachowania.
Oczy
- przekrwienie spojówek, obrzęk powiek,
- podwójne widzenie,
- rozszerzone źrenice wolno reagujące na światło,
- zwężone źrenice nie reagujące na światło,
- brak kontroli nad ruchami gałek ocznych,
- przemijający wytrzeszcz gałek ocznych,
Nos, jama ustna
- katar, kichanie, zapalenie skóry pod nosem,
- owrzodzenia lub perforacja przegrody nosa,
- obrzęk śluzówki nosa, krwawienie z nosa,
- nie połykanie śliny, uczucie suchości w ustach,
- słodki zapach z ust, próchnica
Skóra
- ślady po wkłuciach dożylnych, domięśniowych, wybroczyny, zasinienia, ropnie,
- ślady po wyciskaniu, obrzęk dłoni, podudzi, podrapania,
- poparzenia palców, ciała np. ślady po oparzeniach papierosami, przebarwienia (brązowe plamy na palcach),
- wzmożona potliwość,
- świąd i pieczenie skóry.
Czynności ruchowe
- powolny chód,
- zastyganie w niekonwencjonalnych pozycjach,
- zaburzenia równowagi,
- pobudzenie ruchowe,
- niezborność ruchowa.
Kuchnia śląska cieszy się ogromną popularnością, gdyż jest bardzo smaczna i zaspokoi nawet najbardziej wybrednego smakosza. Jedni twierdzą, że kuchnia śląska jest tłusta, kaloryczna i niezdrowa, oparta tylko na ziemniakach. Prawdziwi Ślązacy jednak wiedzą, że te dania powodują, że człowiek jest dobrze pojedzony i zadowolony.
Dania kuchni śląskiej są proste i skomplikowane, ale przede wszystkim pyszne.Kuchnia śląska charakteryzuje się niezwykłym bogactwem potraw ukształtowanych na przestrzeni wielu lat. Dla przeciętnego Polaka Śląsk kojarzony jest głównie z mięsnymi potrawami. Takie przekonanie nie jest do końca prawdziwe.
Tradycyjny śląski obiad – to fantastyczne białe kluski z charakterystyczną dziurką w towarzystwie rolady lub bitki oraz modro kapusta.
Desery są niezwykle proste i pomysłowe, bo pokazują, że z zaledwie kilku składników można przygotować coś pysznego.
Aleksandra, Angelika, Mateusz i Wiktor z klasy 2 kb przygotowali kluski śląskie, bitki wołowe w sosie własnym oraz modrą kapustą, a na deser"salceson czekoladowy" - pokruszone herbatniki w czekoladzie.
No cóż, palce lizać!
Zastanawialiście się kiedyś, jak smakuje Polska? Jest słodka jak kaszubskie truskawki? Słona niczym kryształki z Wieliczki? Gorzka jak piołun, a może kwaśna jak papierówki? Przede wszystkim jest bardzo różnorodna. Nasza rodzima kuchnia przez pokolenia łączyła tradycje całej mozaiki narodów i dzięki temu wypracowała swój unikalny charakter. Jadąc do Wielkopolski, spróbujemy pyr z gzikiem, Mazowsze powita nas czarniną, a Śląsk słynnymi kluskami.
Każdy region Polski ma swoje popisowe dania, które urzekają wyjątkowym smakiem. Polskie potrawy to nie tylko naturalne składniki i wiekowe receptury, ale też wiele serca włożonego w samo gotowanie i dzielenie się tym, co najlepsze.
Uczniowie klasy pierwszej o profilu technik obsługi turystycznej poszukiwali charakterystycznych, tradycyjnych potraw regionu radomskiego. Wspólnie z grupą kucharzy z klasy 3 ka przygotowali zalewajkę "po radomsku", porkę, a na deser jabłka z mazowieckich sadów zapiekane z ryżem i bitą śmietaną.
Wyróżniający się uczniowie klas o profilu kelner, technik hotelarstwa, technik żywienia i usług gastronomicznych spotkali się z mistrzem, tym razem - baristą.
Uczestniczyli w warsztatach sensoryczno-baristycznych, poznawali alternatywne metody zaparzania kawy.
Podczas warsztatów uczniowie rozróżniali aromaty, identyfikowali smaki, poszerzyli wiadomości z zakresu towaroznawstwa kawy. Przeprowadzili analizę sensoryczną najbardziej popularnych gatunków kawy: ARABIKI i ROBUSTY. Wybraną metodą alternatywną zaparzali kawę.
Wszyscy uczestnicy otrzymali materiały szkoleniowe, co pozwoli im wykorzystać je w pracy własnej.
To zajęcia poszerzające zainteresowania zawodowe uczniów z klas o profilu kucharz i technik żywienia i usług gastronomicznych. realizowane są cyklicznie w ramach "19-stej godziny" nauczycieli H. Kutkowskiej i E. Guść.
Grupy zainteresowanych uczniów poszerzają wiedzę na temat kuchni regionalnych Polski. oszukują oryginalnych przepisów i regionalnych produktów. Wybierają przepisy na zupę, danie zasadnicze i deser, a nastepnie pod kierunkiem nauczycieli sporządzają je w pracowni gastronomicznej.
Zajęcia mają szczególny charakter ze względu na to, że uczniowie wykazuja sie inwencją twórczą. Wymieniają się uzyskanymi przed zajęciami ciekawymi informacjami oraz nagrywają film. Nagranie jest przekazywane uczniom klas o profilu technik obsługi turystycznej, którzy wykorzystują je w swoich prezentacjach - "Wędrówki po regionie". Uczniowie klas turystycznych mogą degustować potrawy, poznawać smaki i aromaty regionalnych specjałów.
Efektem końcowym będzie film nagrany przez telewizję ZEBRA i publikacja na stronie szkoły.
Wyróżniający się uczniowie klas o profilu technik żywienia i usług gastronomicznych, technik technologii żywności, cukiernik zapoznali się z nowymi trendami i nowościami w produkcji deserów.
W czasie spotkania zaprezentowane zostały nowe rozwiązania i ciekawe pomysły dekorowania i podawania deserów.
Uczniowie mieli możliwość samodzielnego wykonywania i tworzenia kompozycji deseru na talerzu. Poszerzyli wiedzę i nauczyli się nowych technik produkcji współczesnych deserów a'la carte od "mistrza" - technolog firmy Ambasador p. Moniki Ignaciuk.
- Pasiflora z SORBETEM Z KEFIRU, KREMEM MASCARPONE i ciastkiem kawowym z mikrofali;
- Sabao z lodami - sorbet z jogurtu z bazylią, krem z białej czekolady i ziemia dekoracyjna;
- Furagra z ganage czekoladowy, lody waniliowe wędzone, kukurydza prażona;
- Tapa z sorbetem z calvadosa, jabłkiem miętowym oraz żelka z selera naciowego z anyżem;
- Beza finger Food, z kremem Mascarpone, marakują oraz orzechem włoskim z figą w karmelu.
Wszyscy uczestnicy otrzymali receptury na wykonywane desery co pozwoli im wykorzystać je w pracy własnej. otrzymali upominki od firmy Ambasador.
