to główne hasło ruszającej właśnie kampanii edukacyjno-profilaktycznej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Więcej na:
https://www.gov.pl/web/mswia/mswia-przestrzega-mlodych-ludzi-przed-narkotykami-i-dopalaczami

Gdzie szukać pomocy w Radomiu?

Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej

Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień

26-600 Radom
ul. 1905 Roku 21
tel: (48) 383 66 72

PORADNIE INTERNETOWE, TELEFONY ZAUFANIA

OGÓLNOPOLSKA PORADNIA INTERNETOWA

www.narkomania.org.pl
Ogólnopolska Poradnia Internetowa jest bezpłatnym serwisem pomocowym adresowanym do osób poszukujących informacji i pomocy w zakresie problematyki narkomanii. Poradnia świadczy pomoc on-line dla: osób używających narkotyków; osób uzależnionych od narkotyków; rodzin i bliskich osób z problemem narkotykowym. O poradę można anonimowo zapytać lekarza, psychologa i prawnika.

TELEFON ZAUFANIA

801 199 990
czynny codziennie w godz. 16-21 Telefon zaufania oferuje profesjonalną pomoc w zakresie informacji, porad, wsparcia psychologicznego dla osób uzależnionych od narkotyków; osób okazjonalnie używających narkotyków; rodziców i przyjaciół osób używających narkotyków; pedagogów, nauczycieli, wychowawców; wszystkich innych osób zainteresowanych tym problemem.

INFOLINIA STOWARZYSZENIA KARAN

800 120 289
Informacja skierowująca i pomoc w problemach związanych z narkotykami czynna w dni powszednie w godzinach 9—17

TELEFON ZAUFANIA UZALEŻNIEŃ STOWARZYSZENIA

22 823 65 31
czynny w dni powszednie w godzinach 9—21

TELEFON ZAUFANIA DLA RODZIN Z PROBLEMEM UZALEŻNIENIA

22 844 44 70
Telefon jest prowadzony przez Warszawskie Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”. czynny w dni powszednie w godzinach 10—20, w soboty w godz. 10—15

"LINIA BRATERSKICH SERC". Caritas Diecezji Radomskiej

0 800-311-800
Podstawowym celem działania telefonu zaufania jest niesienie pomocy ludziom cierpiącym, dotkniętym życiowymi dramatami, przeżywającym trudności w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.

OŚRODKI LECZENIA UZALEŻNIENIA OD NARKOTYKÓW:

OŚRODKI DLA DOROSŁYCH:

Ośrodek Readaptacyjny Ministerstwa Zdrowia

Oddział w Anielinie
05-480 Karczew
powiat: Otwock Anielin 2
tel: (22) 788 79 44, (22) 779 10 43

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Rehabilitacji Uzależnionych „DOREN”

11-600 Węgorzewo
Różewiec 1
Tel: (87) 427 60 39
Podwójna diagnoza

OŚRODKI DLA NIELETNICH:

Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji Oddział Diagnostyki i Krótkoterminowej Terapii dla młodzieży uzależnionej

05-400 Otwock
ul. Borowa 6/12
tel: (22) 779 20 12
Przyjmowani pacjenci od 15 do 19 roku życia.

Stowarzyszenie MONAR w Babigoszczy

72-122 Łoźnica gm. Przybierów pow. Goleniów Babigoszcz 19
tel: (91) 418 93 60
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Przyjmowani pacjenci od 15 do 20 roku życia.

Sygnały ostrzegawcze mogące wskazywać na zażywanie substancji psychoaktywnych:

pojawienie się i występowanie nowych przedmiotów i produktów mogących służyć do przyjmowania substancji psychoaktywnych

np. fifki, zapalniczki, łyżeczki, bibułki, kawałki okopconej folii aluminiowej, igły i strzykawki, waciki, paczuszki w foliowych opakowaniach, kleje, tabletki, proszek, sproszkowane zioła, bryłki itp.

Zmiany psychiczne oraz dotychczasowych zachowań i zwyczajów:

  • stany nietrzeźwości,
  • osłabienie lub utrata zainteresowań,
  • zaburzenia snu,
  • wahania nastroju (drażliwość, płaczliwość itp.),
  • zmienna mowa (powolna, zamazana lub przyśpieszona),
  • trudności w koncentracji uwagi,
  • zachowania i reakcje nieadekwatne do sytuacji,
  • chwiejny, powolny chód lub pobudzenie ruchowe,
  • zastyganie w nienaturalnych pozycjach,
  • gorsze wyniki uczenia się czy pracy,
  • wagarowanie, opuszczanie pracy,
  • zmiana dotychczasowych znajomych,
  • poszukiwanie nowych grup i aktywności, w których obecne są narkotyki np. dyskoteki, zloty,
  • rozluźnienie więzi z rodziną,
  • zakłócanie porządku publicznego.

Narkotyk, substancja psychoaktywna, środek odurzający, używka – to określenia o podobnym znaczeniu stosowane wymiennie w języku potocznym. W medycynie, psychologii aktualnie obowiązującym nazewnictwem jest substancja psychoaktywna. W medycynie „narkotykami” określa się te substancje psychoaktywne, które działają m.in. przeciwbólowo poprzez określone receptory mózgowe (opioidowe). Z kolei pojęcie narkomanii wywodzi się od słowa "narcos" co oznacza odurzenie, senność, uśpienie.

Substancje psychoaktywne:

  • wpływają na centralny układ nerwowy,
  • przyjmowane są w celu doznania przyjemności, zmiany świadomości, uzyskania określonego nastoju, przeżycia ekstremalnych doznań,
  • wpływają na organizm człowieka powodując w różnym stopniu zmiany psychiczne (np. euforię, zmieniony odbiór rzeczywistości, iluzje, omamy, zaburzenia pamięci) oraz fizyczne (np. wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie tętna, pobudzenie),
  • mogą prowadzić do uzależnienia, które często nazywane też jest narkomanią czy toksykomanią,
  • mają pochodzenie naturalne lub syntetyczne,
  • często, szczególnie w publikacjach popularnych są dzielone na tzw. narkotyki miękkie (jako bezpieczne, mało szkodliwe) oraz twarde (niebezpieczne, groźne). Za "narkotyk miękki" uznawana jest np. marihuana. Określenia te są mylące, nieprawdziwe, dają złudne poczucie bezpieczeństwa np. przy stosowaniu marihuany.

W Polsce obowiązuje podział substancji psychoaktywnych na trzy główne grupy:

  • alkohol, opiaty, leki uspokajające i nasenne (działające głównie rozluźniająco, uspokajająco, nasennie),
  • kanabinole i inne substancje halucynogenne, lotne rozpuszczalniki (działające głównie euforycznie, powodujące omamy, urojenia),
  • kokaina i inne substancje stymulujące, nikotyna (działające pobudzająco, podwyższające nastrój).

Drogi przyjmowania substancji psychoaktywnych

Substancje psychoaktywne mogą być przyjmowane na różne sposoby. 

Wybór drogi często jest dokonywany w zależności od:

  • celu jaki chce się osiągnąć np. szybkie przeniknięcie substancji do mózgu,
  • postaci narkotyku.

Przykłady objawów mogących wskazywać na używanie narkotyków:

Wygląd i ogólny stan zdrowia

  • zmiana wyglądu (zaniedbanie w wyglądzie, higienie osobistej, sposobie poruszania się, mówienia itp.),
  • charakterystyczny, słodki zapach wydychanego powietrza, włosów, ubrania,
  • wahania dobowe nastroju (od radości do przygnębienia),
  • zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna senność),
  • wychudzenie, zmęczenie, drżenie rąk,
  • częste przeziębienia, przewlekły kaszel,
  • bóle żołądka, bóle głowy, bóle w klatce piersiowej,
  • częste urazy, ślady po pobiciach, napady drgawkowe.

Rozwój fizyczny

  • zahamowanie wzrostu,
  • widoczny spadek energii,
  • osłabienie popędu seksualnego,
  • zaburzenia w odżywianiu się.

Stan psychiczny

  • utrata zainteresowań,
  • trudniejsze zapamiętywanie, trudności w koncentracji, okresy niepamięci,
  • przyśpieszony tok myślenia, gonitwa myśli, mowa bełkotliwa, nie wyraźna, napady śmiechu,
  • przygnębienie lub podwyższenie nastroju, drażliwość, agresywne wypowiedzi,  
  • urojenia prześladowcze, iluzje, omamy, mówienie do siebie, napady lęku,
  • dziwaczne, niezrozumiałe dla innych zachowania.

Oczy

  • przekrwienie spojówek, obrzęk powiek,
  • podwójne widzenie,
  • rozszerzone źrenice wolno reagujące na światło,
  • zwężone źrenice nie reagujące na światło,
  • brak kontroli nad ruchami gałek ocznych,
  • przemijający wytrzeszcz gałek ocznych,

Nos, jama ustna

  • katar, kichanie, zapalenie skóry pod nosem,
  • owrzodzenia lub perforacja przegrody nosa,
  • obrzęk śluzówki nosa, krwawienie z nosa,
  • nie połykanie śliny, uczucie suchości w ustach,
  • słodki zapach z ust, próchnica

Skóra

  • ślady po wkłuciach dożylnych, domięśniowych, wybroczyny, zasinienia, ropnie,
  • ślady po wyciskaniu, obrzęk dłoni, podudzi, podrapania,
  • poparzenia palców, ciała np. ślady po oparzeniach papierosami, przebarwienia (brązowe plamy na palcach),
  • wzmożona potliwość,
  • świąd i pieczenie skóry.

Czynności ruchowe

  • powolny chód,
  • zastyganie w niekonwencjonalnych pozycjach,
  • zaburzenia równowagi,
  • pobudzenie ruchowe,
  • niezborność ruchowa.

Back to top